eğer temmelli bi ayrılıksa ve bu karşı tarafın terk etmesiyse berbat ötesi iğrençtir.
gitmesin diye herşey yapılır.duygu sömürüleri damardan girmeler.gidicekse bile acı çektirmeli diye düşünürüm.
akıl edemem ki benim için acı niye çeksin? çekse gitmezdi ki dimi. olsun vicdan azabı çeksin.
konuşmanın büyük kısmını bırakalım karşı taraf yapsın.neden diye sorulduğunda ipe sapa gelmez bir sürü şey sayacaktır.
yani gidicek olan koymuştur kafasına gitmeyi. ne dersek diyelim.
insan bünyesinde de kötü izler bırakır zamanla. ben istenmeyen bi adamım demek ki. sevilme potansiyelim yok. yalnız mı devam etsem diye düşünülür.bir süre ohh mutluyum amk karışan yok eden yok hayat böyle daha güzel sanılır.ama nereye baksan bi iz görürsün etrafta.bir kaç gün görmezsin görmemezlikten gelirsin. daha sonra ize gerek yoktur her türlü gelir gözünün önüne.bitmek bilmeyen uzun geceler, arkadaş sohbetlerinde dinler gibi yapmalar ne olcak halim diye düşünmeler. onunla karşılaşmamak için elinden geleni yapmak ve aynı zamanda görmek istemek ve bi anda kendini karşısında bulmak an meselesidir. tabiki de görünce kafamızı çeviririz.gururluyuz.
sonra başka biriyle görürüz.asıl o zaman terkedilmişizdir.yerimizi başkası almıştır.ümit vardı ya biraz kendine bile ititraf edemediğin o da bitmiştir.
yeni aşklara yelken açarmıyız? ben açmam.tembelim ben. bir daha sevmek uzun iş.
