inorganik mitokontrik hormon derken çok ciddiydim. mitokontrik mi gerçekten emin değilim. şu an tamamen uyduruyor da olabilirim. ama hormon yani. çikolatada da var diyorlar aynı hormon. zaten mantıklı bir insana aşk mı çikolata mı diye de sorsanız bu soruya asla aşk diye cevap vermez.
aşk ile mantığın yolları ayrılalı çağlar oldu çünkü. aşkla birlikte zeka, hayal gücü karşısında yere serildi adeta. aşk denen illet hayal gücünün de yardımıyla bizi bir yandan sonsuzluğa heveslendirirken bir yandan da imkansızlığa hapsetti.
aşk mı çikolata mı dedik ya. eğer aşk diyorsanız bu soruya, aptalsınızdır demiyorum tamam. şimdi sizi burda türlü hakaretlere maruz bırakırsam entrynin akıbeti pek hoş olmaz. bugünlerde ne yapsam rüyamda acısını çekiyorum zaten. normal insanlar rüyasında takım elbiseli adamlar, teknolojik toplantı odaları, hareketli karikatürler ve menemen görürken, ben görmek istemediğim insanlarla kendimi aynı mekanda sütlaç yerken ve nihat genç dinlerken görüyorum.
aman neyse eğer o soruya aşk diye cevap verme cesaretini kendinizde buluyorsanız, bu mucizevi aldanışa, hayırlı anormalliğe ve sigortalı, tescilli dengesizliğe hazırsınız demektir.
ben çikolatada ısrarcıyım. ama bunların hepsine de hazırım.
velhasılı aşk tuhaf şey. belki kalbimiz yerine aklımıza uysak, bu tuhaflıktan büyük heyecanlar çıkarabilirdik.
ama aşk hiçbir çağda güvenli bir heyecan olmadı canlarım. var mı aşkın kendisini manasızlığa kelepçelemesini hatta aşağılayıcı bir uslupla imha etmesini göze alabilen?
yoksa;
