birgün sıra gelmez, birgün fotoğraf eksik olur, birgün diplomanın aslını isterler, birgün muayeneye yollarlar, birgün hastaneye sevk ederler ve derken, bu şekilde tam 1,5 ay allahın her günü şubeye gidilip gelinir.
canına tak eden asker adayı artık işlemlerini tamamlayabilmek adına uyumaz ve gece saat 03.00'de şubenin önüne dikilir. biraz nizamiye nöbetçisiyle sohbet edilir, nöbetçi astsubay'dan fırçayı yiyen nöbetçi mecburen sohbeti keser. o gece ayaz vardır ama soğukla beraber çöken uykuya, asker adayı yenik düşer ve ceketi başına çekerek, duvarın dibine kıvrılıp uyur.
sabah olduğunda ilk sıra alınmış, işlemler tamamlanmıştır ama o geceyi buz gibi taşın üstünde uyuyarak geçiren bünye, böbrekleri üşütmüş ve akşam yatağı göl etmiştir.*
