çocukluktan kalma bir hayali gerçekleştirmek adına en sevdiğim formamı giydim ve ali sami yen'e gittim. o güne kadar sadece tv başında maç seyretmek durumunda kalan ben, yeni açıkta yerimi aldım ve içimde biriktirdiğim tüm tezahüratları gırtlağım yırtılırcasına çığırmaktaydım. bu sırada tüm stad "oleyyy saldır galatasaray" diye bağırmaya başlamıştı ki olay burada koptu. stad tezahüratlarını tv'den duyulduğu kadarıyla bilen ben, dakikalarca "sami galatasarayyyyyyyyyy oleyyyyy" diye çığırdım. etraftan gelen garip bakışlara da bir anlam veremeyerek çok mu bağırıyorum acaba leyn diyerek sami galatasarayyyyyy nidalarıma devam ettim. hala da "sami galatasaray" öbeğinin daha anlamlı olduğunu yüzsüzce savunurum. utandım yine.