"Ey koca Şark! Ey ebedî meskenet!
Sen de kımıldanmaya bir niyyet et.
Korkuyorum Garb'ın elinden yarın,
Kalmayacak çekmediğin mel'anet."
diyerek daha dünden bizle tüm endişesini ve davasını paylaşmış ileri görüşlü büyük şair. Doğunun miskinliği , yoksulluğu ve fakirliğine kahrolmuş, ömrü boyunca da bu dert ile dertlenmiştir.
Batının ise zulmüne karşı her daim kahramanca ve müslümanca diklenmesini bilmiştir. Ama yukarıdaki mısralarda da alıntıladığımız gibi perişanlığımızın tüm suçunu "düşmana" atma kolaylığına kaçmamıştır. Bu bakımdan müslümanı , müslümanın iyiliği için en acımasız şekilde yargılamasını ve eleştirmesini de bilmiş bir münevverdir Akif. Yani sözleri boş,kuru gürültü, hamaset edebiyatı değildir. Tabi kendi ülkesinin milli marşında geçen kelimeleri bile anlayamayan bomboş bir nesil için bunlar "boş şeyler" olarak görülebilecektir ne yazık ki... Fakat eklemek gerekir ki bu noktada tüm suç bu bomboş nesilde değil milli,manevi değerlerin içini bunları her türlü konuda birer istismar malzemesi yaparak boşaltan "büyüklerdedir" de biraz.
Keşke o büyük şairin , her kıtasına istiklal mücadelemizin ruhunu nakış nakış işlediği marşını törenlerde, milli maçlar öncesinde bağırarak ama anlamadan okumak yerine anlayarak ve sindirerek okuyabilsek. Bunu başardığımızda Türkiye'ye niye vatan diyoruz , vatan nedir ve ne işe yarar, Türk kime ve neye nedir gibi soruları da aşacağımız ve ortak bir paydaya geleceğimiz kesindir.
