akp'yi çok demokrasi aşığı zannedenlerin evet diyeceği tırı vırı.
demokrasinin herkes tarafından kendi menfaatlerince ırzına geçildiği bir ülkede görmek istediğimiz olay, aslolan demokratlık ve cesaret isteyen yegâne şey iki ayağı birden çukurda olan insanları yargılamak değildir. bunun kimseye bir hayrı olmaz, çünkü kafalar değişmedikçe bir gün gelir gene darbeler olur, işkenceler olur, olur da olur sizin anlayacağınız.
kimse sormuyor merkez sağdan bir parti'nin neden geçmişte can düşmanı oldukları insanlara şimdi şiirlerle, şarkılarla sahip çıkma çabasını.
tayyip erdoğan ve kurmaylarının bir menfaat gözetmeden solculara sahip çıkması nedir ki? neden yani, bayram değil seyran değilken eniştenin bu öpücük aşkı?
hayatı boyunca sol görüşle işi olmayan bir insanın vicdanı şimdi mi sızlamış o insanlar için.
buna inanmak için bir bebek kadar masum olmak gerekir.
özetle;
samimi bulmuyorum, bulanları ve kananları anlamıyorum. bu kadar iyi demokratlarsa dokunulmazlık gibi bir antidemokrasi örneğinin de kaldırılması için bir referandum yapsınlar.
halep ordaysa arşın burda, hangi parti olursa olsun teklifini versin, bunun da referandumunu yapalım.
adalet, eşitlik, dürüstlük için bunu başarsınlar, helal olsun o zaman bu parlamentoya.
ama bu şekilde, yok arkadaşım yemezler. kusura bakmayacaksın. birbirimizi kandırmayalım.
