gecmiste iki yil suresince araliksiz oynadigim oyun. kendimi askerlerime oylesine feda ediyordum ki calistigim halde kimi zaman iki saatlik uykuyla ise gidiyor, askerlerime zeval gelmesin diye sabahin kor karanliginda saat kurup kalkiyordum. bir sabah gozumu bir actim ki koyum talan olmus. aman allahim sanki cocugumu kesmisler, kardesimden sucuk yapip yemisler, bana da bunu izletmisler gibi bir aciyla aglama krizine girdigimde anladim ki ben artik ben degildim. o gun bu gundur de bir daha oynamadim.
