acı bir durumdur efendim. izninizle bir anıyla acılığının şiddetini de aktarayım. bir zamanlar ortaokuldayken, iş teknik diye bi dersteyiz (mukavvadan kartondan bişeyler yaparsın ya öyle bir ders). o zamanlar ortaokul çağındaki erkekler ufak tefek olurdu, lisede boy atardı. kızlar erkeklerin 2 katı cüsseye sahipti yani. şimdi bakıyorum 8. sınıfta okuyan bi erkek lise son gibi duruyor, ufaktan sakalı çıkan bile var. değişik. neyse, kız hoşlanıyodu benden. ben de hoşlanıyorum az biraz. olsa olur yani hani. neyse baktım yapıştırıcıyı getiriyor. dediği de şu: "ben açamadım da, erkek kuvvetinin farklı olacağını düşündüm." bunu bi de bi gülümseyerek söylüyo. açmayı ağzına bile eder gibi halbuki. dediğim gibi o zamanlar kızlar bizlerden daha önce gelişiyodu. dövse döver yani. neyse baktım uydurulacak bi bahane yok. deneyeyim dedim. o kadar sıktım ki kendimi açmak için. bi de maymuna döndük mü. neyse dedi önemli değil zaten o kadar başka birinden alırım dedi. ben de, "bunu kim sıktı böyle ya hayatta açılmaz" dedim. savunmaya bakar mısın. işime döndüm ama nasıl sinirliyim kendime. sonra sınıfta ayı mehmet vardı. nasıl olduysa tıpkı günümüz ortaokulluları gibi fazladan gelişen bi eleman. bildiğin adam yani. ona açtırıyo. herif aldı eline iki sıktı açıldı. yıllar geçti unutmadım insana koyuyor yahu..
