bu yarışma programında birbirlerine ultra yağlı ballı konuşup, ''kardeşim küçük hissediyorum açayım da hakkımızda hayırlısı olsun, seni çok seviyorum'' diye yalandan mutluluk ve sevgi oyunları oynayanlar vardı, güzel kızlar, lümpen erkekler, her tarafından entellik fışkıran şahıslar vardı ve de bu olmayan özelliklerini de varmış gibi ''kardeşim sen şöyle mükemmelsin, şöyle harikuladesin'' diye ''körler sağırlar birbirini ağırlar'' deyimine hak verecek kadar riyakar arkadaşlıklar dönüyordu.
zaten yarışmacılar da büyük ödülü alana veya yarışıp bitirene kadar görüşür sonrasını s.ktir et ne işim olur mantığıyla düşündüklerinden gerisi pek de umurlarında olmazdı.
lakin bu survivor olayı çıkınca ortalık kel ali'nin bağı gibi karmakarışık oluverdi nedense.
''kardeşim küçük hissediyorum, ikimizin şansı için açıyorum'' diye nutuk atanlar ''sana ve senin gibilere karşı çok kötü şeyler düşünüyorum, beni daha sinirlendirmeyin, alayınızı yakarım'' olaylarına dönüverdi birden.
oysa ki herşey ne güzel başlamıştı, hep beraber kutu sayısından geriye saymalar, küçük açınca gidip''çok teşekkür ederim x abi, sağol canım y çok iyisin'' deyişleri de artık çok geride kalıvermişti. artık birbirlerinin yanına gidip ''çak bi beşlik dostum'' yerine ''ağzının üstüne çakarım, karagümrüğü de adayıda yakarım, gider içerde sıça sıça yatarım'' demelere başlamışlardı bile..
sonuç itibariyle bizler insanoğluyuz, eskiden cevze ve tüp olamdığı için sütü çiğ emdiğimizden mütevellit hep böyleyiz biz. allah acun ılıcalı abimize zeval vermesin. amin.
