104.
-
Gönlümün saçakları,
yabani bir sarmaşık misali,
sarmış ruhumun dört bir yanını.
Kapatmış bütün çıkışlarımı.
Hapsolmuşum benliğimde yarattığım ıssız sevdamda.
Unutmuşum imkansızın peşinde imkanlının güzelliğini.
Kendi mahmekememde kırmışım kalemimi.
Tüketmişim tükenmeyenlerimi.
Arsiz olmuşum mutsuzlukta...
