umarım ki sevdiğimiz, gıpta ile baktığımız çarşı ruhunun geri dönmesini sağlayacak futbolcu olur. bir çokları şimdiden eksi butonuna gitmiştir. farketmez. bunu söylemeden geçemeyeceğim.
muhtemelen şu an okurken dişlerini sıkan sen kadar fanatik bir futbol taraftarı değilim. hatta beşiktaşlı bile değilim. daha çok futbolun içindeki güzellikleri izlemeyi seven birisiyim. galatasaray uefa kupasını alırken, deivid, alex' in muhteşem ortasına yarım voleyi çekerken, ahmet dursun hayatının maçını barcelona' ya karşı oynarken en fanatik oldum belki de. çünkü bunlar futbolun güzellikleri. küfür, taş, ibne hakem değil.
çarşı taraftarını gıptayla izliyordum dört sezon öncesine kadar. sadece futbol taraftarı değil, fikri olan bir gruptu. bir duruşları vardı. çekinmeden mesajlarını verirlerdi. bu alemde çarşı, haksıza karşıydı. fakat sonradan başlarına gelen ve asla sevemedikleri başkanları yüzünden zamanla bu güzelliklerden uzaklaştılar. daha farklı bir konuma geldiler. açıkcası haklı olsalar bile, tepki göstermeleri doğru olmasına rağmen, o eski hallerini özletiyorlardı.
bu sezon lig öncesi çok güzel transferler yaptılar. ne kadar verimli olacağı tartışılır. zaman gösterecek. bir galatasaray' lı olarak kewell kulübe geldiğinde ne hissettiysem, muhtemelen onlarda aynı şeyleri hissediyorlar. umarım ki kendileri için bir dönemin nouma' sını, ilhan mansız' ını bulmuşlardır. umarım eski güzel günlerine geri dönerler. rakip bile olsa, liverpool maçında desibel rekoru kıran, elin holiganını bile mest eden taraftar geri gelecekse; evet, bu yaşlı adamın kariyerinin sonunda, o taraftarın önünde oynaması bir rüya olacaktır. eğer siz o güzel günlerinize dönerek borcunuzu ödeyeceksiniz, çirkinliklerden uzak duracaksınız, o asil duruşunuza geri döneceksiniz, hepinize de ananızın ak sütü gibi helal olsun bu transfer. *
