oldum olası anlam veremediğim, şaşkınlık ve hatta itiraf etmek gerekirse biraz hayranlıkla gözlemlerime dayanarak vardığım çıkarım. yo, yo bu illa bir hediye de değildir. bu, ona yoldan geçerken koparıp verdiğiniz ufacık bir hanımeli çiçeği de olsa, tutması için verdiğiniz terinizi sildiğiniz bir mendil de olsa aynıdır. sadece günün birisinde bir yerde aniden görür ve anlam veremezsiniz bir an. sonra şaşkınlıkla içinizden ''atmamış'' diyerek size verdiği değere saygı duyarcasına sessizce düşüncelere dalarsınız...
peşinen: işbu entrydeki sevgili hiçbir zaman benim sevgilim olmadı.
