98 yılında ilk bilgisayar aldığım zaman, karşıma gelen ekran. 8 yaşında olmam ve gece vakti, evdeki tüm ışıklar kapalıyken ilk defa windowsun seslerini duymak beni korkutuyordu, garip çağrışımlar yaratıyordu. bu nedenle başlat'tan bilgisayarı kapatayım dedim. düğmeye bastığım gibi, öcülerden kaçmak adına yatağıma uçtum. sonra yorganı kafama çekip bekledim. fan sesi hala susmamıştı, bir sorun vardı... soktuğumun aleti, karanlıktan canavar gelcek diye altıma ediyorum, senin yaptığına bak... neyse, yorgandan gözümü aralayıp bilgisayara bir baktım ki o yazı! "şimdi bilgisayarınızı kapatabilirsiniz." yüreğim ağzıma gele gele, karanlığa bakarak ufak adımlarla bilgisayara yürürken "öhö öhö!" diye bir ses duydum ki, korkudan tekrar yatağıma kaçtım. yorganın altında beklerken, yaklaşan ayak seslerini duyuyordum. korkum iyice artıyordu! sonra babam "bu bilgisayar niye açık?" deyince rahatladım, derin uykuma daldım.
böyle kötü bir başlangıcı olsa bile, carmageddon, kickoff gibi oyunları oynamak, çevirmeli ağ ile internete bağlanmak gibi güzel anıları çağrıştırıyor ya, iyi ki varmış.*
