-ne okuyodun yavrım sen?
+biyoloji okuyorum teyzecim.
-heee.. hayvanları mı inceliyonuz? doktor mu olcan yoksam sen?
+yok teyzecim. biz hayvan, bitki, insan yani kısaca herşeyi inceliyoruz. karışık biraz.
-he öyle desene yavrım. şu böbreğimin altında biyer ağrıyodu. bakıver bakim. anlarsın sen. öksürünce oraya iğne batırıveriyolar.
+teyzecim ben doktor değilim ki. anlamam böyle şeylerden. siz doktora görünün.
-sen demedin mi kızım insanı da inceliyoz biz diye..
+anneee.. misafirimizle ilgilen ben derse gidiyorummm..
a: kızım ilgileniversene. bakıversene anlarsın belki.
+ anne doktor muyum ben? allah ım sabır ver yarabbim bana.
a: tamam tamam. yani niye okutuyoruz seni de bilmiyorum ki. bize de bakmazsın sen ilerde.
+ ...??!!..
gülmeyiniz efendim. olduğu gibi başıma gelmiş bir hadiseyi sizinle paylaştım. katıksız gerçekler bunlar.
