hakikaten mutlu olabilen insandır. tamam insanın sevgilisi olması, bi şeyler paylaşması falan bunlar iyi şeyler ama bi insan yalnız yaşamayı seviyor olabilir. daha önceden de belirttim bunu, yalnız yaşamak da bir seçimdir, yani ben sanki kendime kafama göre bi kız bulamayacak mıyım sanki de böyle düşkünmüşüm imajı yapıştırılmaya çalışılıyor. hayır olay tamamen başka yerlerde.
kişisel olarak yorum yapacak olursam, bu bi iki senedir var olan 'belki de bi sorun'la ilgilidir. fiziksel ve manevi olarak bi şeylere, birilerine bağlanamama hali. sigara içmem, metaya bağımlı olmak beni rahatsız ediyor, sevgilim yok çünkü birisine bu tip bi sevgi bağıyla bağlanmak istemiyorum. sahip olduğum her şeye dair acaba bağımlı mıyım buna diye ters ters bakar oldum. bi kaç hafta önce pc mi bıraktım, telefonumu kapattım, pahalı gömleklerimi kaldırdım, acaba ben bağlandım mı diye. kendimi şu sıralar böyle bi sorunla sınarken hayatıma birini sokmaya çalışmam ona saygısızlık olur. bir de arkadaşım ben beceremiyorum çok ciddi ilişki, giremiyorum iki ayda evli mutlu çocuklutriplerine.
ayrıca çok çalışan birisinin hayatındaki başka birisine ayırabilecek zamanı hakikaten olmuyor, yani bu tip bi işkoliklik durumu söz konusuysa bütün kapılar kapanıyor dışarıya. buna razı olup gelenler tabi ki oluyor ama ben ondan çok üzülüyorum sonra.
ha ben tamamen lonely modda mıyım, tabi ki hayır, arada ufak ilişkiler, kaçamaklar olur ama o başkasına karşı sorumluluk alamama hissi iki tarafta da mevcutken hayat daha rahat.
ben, ' ben ' olarak mutlu olduktan sonra ancak başkasıyla mutlu olurum gibi geliyor, derdim bu benim.
