nasıl "insanlıktan çıkmak" olduğunu çözemediğim durum. bariz gözlenen hede.
sözlükteki kan ihtiyacı, sözlük yazarlarının şehirleriyle bağlantılı olarak büyük şehirlerde doğuyor genelde. ben de bu şehirlerde değilim, kan grubum da çok az insanda bulunan bir kan grubu. dolayısıyla kana ihtiyaç duyabilecek insan da az. ben okur geçerim, kan bulunabilmesi için numarayı yazabilmem gereken yere yazar, başlığı yukarı çıkarırım.
ama gidip de "allah şifa versin aman iyileşsin" deyip adamın peşinde dolaşmam, "ne yaptınız iyileşti mi?" diye. samimiyetsizlik burada. o senin anan baban değil. yardım etmek insanlık görevindir ama tanımadığın insana saçmasapan bir samimiyet göstermek, yapmacıklıktır.
ben hastaneye gidip kan verebilir, kan verdiğim küçük kızla görüşmeye devam edip onu sevebilirim. ama diyorum ya, tanımadığım etmediğim insana karşı gereksiz sevgi gösterilerinde bulunmam. yazarın canını sıkan bu olsa gerek, ki adam haklı beyler.
kan vermedikten, kan verilmesine yardımcı olmadıktan sonra, benimle aranda hiçbir fark yok "samimi" kardeşim. kanın bulunması için elimden geleni ben de yapıyorum. "allah yardımcı olsun" yerine "up up up" yazıyorum ki başlık görülsün, duyulsun. numara verilmişse facebook'ta paylaşıyorum falan.
ama olayı "çocuklar da şeker yiyebilsinler"e getirmenin lüzumu yok.
