Kitap yüklü merkep der, kuran böyle insana!
Yaşanmayan bir ilim, fayda vermez ins cana
Amil olmak mecburi, hamil isen ilim,
Yoksa hadim olursun, hasmın olan şeytana!
Kitap yüklü merkepler, kürsüleri almışlar!
Kürsülerden artanlar, alanlara dolmuşlar!
Söylem dilde nakarat, eylem ise hep menfi,
Diplomalı nadanlar, başa bela olmuşlar.
Hisleriyle yaşarlar, nefslerine taparlar,
Sözde halkçı geçinip, halka gökten bakarlar.
insan hakkı deyince, onlar olur sırf insan,
Tiksinirler fakirden, itleriyle yatarlar!
Musibetten kurtulmak, tövbe ile mümkündür!
Tövbe için tanınan, belki bize son gündür!
Merkepten olmaz adam, o sadece anırır,
Varsa yemi samanı, ona bayram düğündür.
Bize insten var yarar, mirat ise o hakka!
Hakka hadim olanlar, etmez meyil nahakka.
insan-ı kâmil olmak; her mümine vecibe,
Alır baştan belayı, yönelirse kul hakka!
