dinlerken duygu yoğunluğuyla insanı sürklase eden bir eserdir. buckley'in sesinin titreşimi, içi cız eder. tekrar dinlemek istersin. bünyenin cevabı ancak tekrar dinlemekle verilir. bir minnet duygusu edasında. vurur, delik deşik eder. hüzün çizgileri, yansır silüete. sonlarına doğru sağ salim çıkılmaz. yaralısındır artık, yaralandıkça tebessüm peydah olur benliğe.
böylesine iç geçirişler alır yürür. jeff buckley kokusu, geçmek bilmez. duygusallık, hüzün, sevgi ve melankoliyle yedirilmiş depresiflik...
keşfedilmeden, dinlenilmeden göçüp gidilmez bu diyardan. bunu bilir, bunu söylerim!
