çocukluğumda ben gezmek, tozmak isterken, herkes cıvıl cıvıl dışarılarda oyunlar oynarken ablamla birlikte gönderildiğim ve okullar açıldığı zaman derslere yoğunlaştığımdan ve ebeveynler de bilmediği için tekrarlama şansım olmadığından yaz tatilinde öğrendiklerimi unuttuğum kurslardır. her sene baştan başlanırdı ve her sene sıkılırdım, defalarca da kaçtım. yerdeki kilimin desenlerini inceledim, tesbihleri saydım, caminin mimarisini süzdüm. ve kursdan çıktığım zaman içimde kelebekler uçuştuğu için kimsenin kişiliğinde yara açtığını ya da eksiklik kattığını düşünmüyorum. çocukken o güzel yaz günleri herkes dışarda top oynar, ip atlar ve havuza - denize giderken aklını ve gönlünü vermen münkün olmuyor ve her sene sil baştan yapmak insanı sıkıyor. tabii ki öğrenilsin, tabii ki çocuklara dinleri sevdirilsin ama bu şekilde değil. yaz tatillerini heba ederek değil.
