'geceleyin sakız çiğneme, ölü eti çiğnersin!' saçmalığına çok feci inanırdım ben.
6-7 yaşlarındayım, birgün akşam sakız çiğnerken, dangalağın teki bunu söylemişti.
ben 'yok be, olur mu, yalan o, ölü etini nerden bulucam da çiğniycem' diye inanmadığımı belirtmeye çalışmıştım ama
çaktırmadan atmıştım sakızı.
sonra bütün gece ölüler, ölü etleri ve ölü etinin tadı hakkındaki düşüncelerim beynimi çiğnemişti.
(bkz: bu da böyle bir anımdır)
