ileri görüşü ile çevresindeki bütün bireylerin hayatına ışık tutan fenomen.
kendisiyle yaşanmış bir anımı anlatmak istiyorum affına sığınarak,
evde yalnız kaldığım dönemlerde bana arkadaşlık edebilecek kadar naif bir insandı. 1 hafta boyunca evde koltuğun köşesinde aç,susuz yaşayarak farklı bir tür olduğunu ıspatladı hepimize. ardından bir gün bana gelip şöyle dedi,
- ben eve gidiyorum...
- neden osman tekir neden? beni neden terkediyorsun?
- haftaya kız arkadaşımla buluşacağım...
- ama daha çok var osman tekir. nedir bu erken terkedişin sebebi?
- ya sikerim ananı. az kendime gelim lan. yüzüm gözüm göçtü açlıktan. eve gidim anamın güzel yemeklerinden yicem lan. tokluğu özledim piç. hadi görüşürüz...
