çocukluğumun en güzel anılarından biri. genelde her evde bir atari olurdu yaşıtlarımda ama herkeste çok oynamaktan ya yanmış batarya sorunu yada bozuk kol sorunu olduğundan arkadaşa gitmek hep sık yapılan bir eylem olurdu. mortal kombat'ın başından kalkamazdık annem telefona edip eve gelsin diyene kadar, ulan ne günlerdi be.
