çok gerçek bir duman parçası.
fazlasıyla gülüyorum kendime bu aralar..
bir empati denemesi yapalım..
şöyle düşünün..
sevdiğiniz kişiye onu sevdiğinizi söylerseniz en iyi ihtimalle yüzünüze tükürür..
sevdiğiniz kişinin kim olduğunu söylerseniz tanıdığınız, tanımadığınız herkes sizden nefret eder, dışlar, yüzünüze bile bakmaz..
böyle bir aşkı içinizde büyüttüğünüzü düşünün..
rüyanızda sadece onu görüyorsunuz, sabah uyanıyorsunuz ve rüya olduğunu fark edince bütün bir gün sarhoş gibi geziyorsunuz..
sizi tanımıyor bile, ama siz ona ölüyorsunuz.
kimseye söyleyemiyorsunuz, dünya üzerindeki kimseyle paylaşamıyorsunuz acınızı, hatta belli bile edemiyorsunuz. fark edilip de kime aşıksın diye sorarlarsa yalan söylemek zorunda kalırsınız çünkü ve o yalan bir şekilde açığa çıkar.
hayatınız boyunca istediğiniz şeye kavuşamayacağınızı düşünün.. bütün bir ömür en çok istediğiniz şeye ulaşmanızın imkansız olduğunu düşünün..
en iyi ihtimalle bunu sözlükte belki üç kişinin okuyacağı bir entryde anlatıldığını düşünün.. başka kimseyle paylaşamadığınızı.
"bazen can çok da tatlı olmayabiliyor."
ömür boyu istediğiniz hayata ulaşma imkanınız yok ve dünyanın büyük bir kısmı-çok büyük bir kısmı- sizin bu basit isteğinizi doya doya yaşıyor..
haberin yok-dünyanın herhangi bir noktasında sana aşık biri olduğundan bile haberin yok-
ölüyorum-zaman gösterecek-
