insanları birbirinden ayıran özellikte bu zaten. herkes tanrının varlığına somut bir şekilde şahit olsaydı veya inansaydı o zaman insanların birbirlerinden bir farkı kalmazdı. yaşamın bir amacı olmazdı. hatalar olmazdı, hatalar olmayınca tecrübe olmazdı, tecrübe olmazsa insanın hayvandan farkı kalmazdı. evet, birgün herkes inanacak. herkes inandığı vakit kıyamet kopacak. ama herkes mümin olamayacak. şunu belirtmek isterim. bunun böyle olmasını tanrı istemedi, insanlar kendi kaderlerini kendileri çizdi.
edit: ben birazcık olsun bir şey anlatabildiğimi düşünüyorum. ama arada sırada benimde aklım karışıyor yinede. beynim bir müddet bir şeyleri algılayamıyor. hiçbir zaman inanmak zorunda olduğum için inanmadım. aklımın ve mantığımın beni götürmek istediği yere gittim. kendimle çeliştiğim zamanlarda çok oluyor ama düşünüyorum, sürekli düşünüyorum. bu dünyanın durup dururken var olduğuna inanmayanlardanım. bir şeylerin bir güç tarafından kontrol edildiğine inananlardanım. sadece mantık bunu söylüyor. kuran'da okumaya ve elimden geldiğince anlamaya çalışıyorum. sadece bazı şeyleri zamana bırakmalı.
