insanların nasıl ikiyüzlü olduğunu gösteren bir katliam. çevremdeki çok sevdiğim insanlar madımak için ağlayıp ağıtlar yakarken(ki bizde destekledik hep eylemlerde) , bu nasıl insanlıktır, biz barış istedik, sadece anlaşılmak, kardeşçe yaşamak istedik diye bağırırken yine yakın bir zamanda yapılan bu vahşete gıklarını çıkartmamış olmaları bana hep "kendi aranızda mı kardeşlik, barış istiyorsunuz aynı topraklarda yaşanan bir başka katliama ses dahi çıkartmayarak" sorusunu sordurtmuştur.
yani sanırım insanlar sadece kendi ırklarına, kendi dinlerine, kendi dillerine kısacası kendilerinden olan kesime bir saldırı yapıldığında kardeşliği, insanlığı, barışı hatırlıyor. aynı saldırı komşuna olduğunda kimse o feryatları bırak yüreği sızlamıyor bile.
