öncelikle; ezan bir ibadet şekli değil bir çağrıdır.
ezanın türkçe okunması kendi dilinde ibadete girmez.
sonralıkla; ezandan ne kastedildiği, ezanın ne için olduğu en azılı ateist tarafından bile bilinmektedir.
hal böyleyken, bu bir ritüelken, bu bir gelenekken, müslümanlar bundan mutluyken, müslümanlar bunu isterken beynamazların ezan türkçe olsun sevdası tepeden inmeliktir, halka rağmenciliktir, tek parti dönemi sevdalılığıdır ve gericiliktir.
