mühim olan paragrafın uzunluğu kısalığı değildir. o'nun varlığı ya da yokluğunu insan ancak kendine kanıtlayabilir. inanmayan birini yazıyla, sözle, telkinle ya da zorla inandırmanız imkansızdır. nitekim inanaç insanın her zaman bireysel olarak sahip olduğu bir olgudur. o'nu hisseden inanır, hissetmeyen inanmaz. inanmak kadar inanmamak da bir seçimdir. saygı duymak gerekir. duymayan kişi embesil olduğunu zaten en kestirme yoldan kanıtlamış olur.
