bu bayanlar gece yolculuğu anneleri ve gündüz yolculuğu anneleri olarak ikiye ayrılırlar:
gece yolculuğu anneleri, çoğunlukla sessiz olmaya programlanmışlardır. zaten gece olduğundan pek de sorunlu bir yolculuk olmaz, çoğunlukla bebek kişisi güzel güzel uyur. bu anneler en büyük sorunu mola yerinde yaşarlar. zira; elzem ihtiyaçlar için, yerinden kalkması gerektiğinden çocuk hafiften mızırdanmaya başlar. ancak mola süresinin bitimiyle birlikte bu mızırdanmalar son bulur, tüm otobüs huzura erer.
gündüz yolculuğu anneleri ise daha farklıdırlar. ses yapma konusunda daha özgürdürler. çünkü zaten otobüsteki çoğu kişi de kendi aralarında bıdı bıdı konuşmaktadır. ancak bu annelerin içinde kimileri vardır ki, çocuktan daha çok ses yaparlar: "aaaa bak oğlum araba geçiyor, düüütttt.." "hadi el salla otobüsçü amcaya, atta yap..." "hadi top atalım amcaya"... gibi, sevimlilik kokan hareketlerle çocuğunu eğlendirmeye çalışır. bu tip anneler, sanki çocuklarından uzunca bir süredir ayrıymış da, otobüste kavuşmuş gibidirler. sürekli oyunlar oynarlar, öper koklaşırlar, kahkahalarla gülerler. evde göstermediği ilgiyi, otobüste gösterir. bu tip annelerle yolculuk etmek çoğunlukla işkenceye dönüşebilir.
