avuç içleri ve ayak tabanları hafif terlemişse tırmanmak daha kolaydır. kafanızın kapı kirişine dokunduğu o an kendinizi örümcek adam misali biraz önce mary jane watson'ı kurtarmış gibi büyük adam zannedersiniz kendinizi.ve o baygın bir halde omuzunuzda yatarken, gecenin karanlığında kaybolursunuz...
ve 13-14 yıl geçer, kollar bacaklar uzamıştır, tırmanmaya yetecek bir kapı yoktur.ne kadar uğraşsanız da artık o çocuksu mutluluğu, büyük bir iş başarmış insan hissini tadamayacaksınız.
edit: bu hareket evrim teorisini destekler nitelikte mi ne?
