şarap ya da yemek gurmesi olmanız imkansızdır. yıllar geçse bile ağzınızdan o perdenin o plastik zımbırtısının tadı geçmez.
öğrenim hayatınızda hep silik bir öğrenci olarak kalırsınız. derse katılımınız sıfır olur.
taksi çağırmak için ayağınızı kaldırırsınız taksi şöförü yanlış anlamasın diye sürekli yanınızda büyük bir kutu taşırsınız ki ellerim dolu imajı verebilesiniz.
sevgiliniz uçağa binmiş giderken ona el sallayamazsınız o da sizin türk filmlerinde gördüğü romantik prens olamıyacağınızı anlar ve uçak piste indiğinde ayrılık mesajı yollar.
evlendiğinizde eşiniz " hayatım şu tabağa boyum yetişmiyor alabilir misin?" diye sorduğunda " maç izliyorum " yanıtı vermek zorunda kaldığınız için akşam aç yatarsınız.
kolunuzu kaldırmak zorunda kaldığınız her iş size o korkunç dakikaları hatırlatacaktır. ve vazgeçeceksinizdir.
