Gözlerini anlıyorum..
Henuz bagışlayabileceği gözleriyle çarpışmadı kimsenin..
Gözlerimizi uzaklıklar değil ki yalnız,
Göze alamadıgımız yakınlıklar da acıtır.
Ve gözleri ancak gözler bağışilayabilir.
Öyle acıyor ki gözlerim, kim bagışlayacak?
sis değil, uykusuzluk değil
iki uzak şehir gibi ayrılıktan kavuşmuyor gözlerim
biri hepimizle göz göze gibi hala uykusuz
biri sis içinde kirpiklerine kadar açık
bu sessizliği kim bıraktıysa, göremiyorum konuşkan gözlerinde tek sözcük bile
gözlerimiz birbirine değmiyor gecenin iki şehrinde
