1.
-
esasen ankara metro'da alışkanlıkları üzerinden yaşamayan insanlar için ister istemez yapılan
bir şey haline gelebilir.
'bak lan hiç bi yerden tutmuyorum. hoooop tripoddd!' cinsinden hava atmak değil, ayaktayken bir yere tutunmamak zira stabil gider.
gerçi frenlemenin makinist tarafından biraz dengesizce yapılması vagonun başından sonuna doğru bir yolculuğa çıkmanıza neden olabilir.
işbu anda 'baaaak ben bi yerden tutmuyorum' havasını atmaya çalışan insan şansını, vagon değiştirdikten sonra bir sonraki vagonda
denemek zorunda kalır.
sadece dalgınlıktan gerekmediğinden bir yere tutunmayan insan ise, sıfatına küfür eder
-lan niye tutunmuyosun ki işte. o direği senin hayal unsurların için mi diktiler sanki. bi kız çıkagelicek de dans edicek hemi.
tutsana işte. armut mu topluyo ellerin.
bir sefer üç sefer bir şey olmasada, amacı ister hava atmak olsun ister, istemdışı yapsın bunu,
metroda otobüste minibüste bir yere tutunmadan yolculuk eden insan gün gelir bu davranışına tövbe eder.
hemide acılı bir anının ardından.
(bkz: bunu sakın evde denemeyin) * *
