nedense çocuklar kendileri için olmayan her şeyi oyun aracı olarak kullanabilme yeteneğine sahiptirler. Bir gün evimden dışarı bakarken şans eseri kız çocuklarının arabamın üstüne oturup el yordamıyla arabayı sallamaya çalıştıklarını gördüm.soluğu aşağıda aldım. beni görünce korktukları için yüzleri öyle bir hal almıştı ki gülmemek için zor tutum kendimi. sonra büyük bir ciddiyetle ''neymiş sizin babanızın adı soyadı söyleyin bakalım'' diye sorduğumda ilk gelen yanıt ise şuydu:
- babamın adı mehmet fakat ben onun soyadını bilmiyorum, kendi soyadımı biliyorum.
