"onlar için minibüs şarkısı" için ilhan berk "türkiye edebiyatındaki ilk marksist şiir" demiştir.
hak etmiş midir? kesinlikle...
şimdi herşey güüzel hoş da, bir eleştirisinde -ki ben cemal süreya'nın eleştirmen yanını da beğenirim- nazım için marksist şiirler yazamıyor demiştir. ki kendi marksist şiir tanımına göre yazamıyordur nazım marksist şiir. hadi buna da eyvallah.. fakat sonrasında nazımın marksizmden en uzak şiiri olarak "mavi gözlü dev"i göstermiştir.
ağlamak istiyorum sayın seyirciler:
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bir dev gibi seviyordu dev.
Ve elleri öyle büyük işler için
hazırlanmıştı ki devin,
yapamazdı yapısını,
çalamazdı kapısını
bahçesinde ebruliiii
hanımeli
açan evin.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Mini minnacıktı kadın.
Rahata acıktı kadın
yoruldu devin büyük yolunda.
Ve elveda! deyip mavi gözlü deve,
girdi zengin bir cücenin kolunda
bahçesinde ebruliiii
hanımeli
açan eve.
Şimdi anlıyor ki mavi gözlü dev,
dev gibi sevgilere mezar bile olamaz:
bahçesinde ebruliiiii
hanımeli
açan ev..
yapma be cemal abi..
buram buram sınıf kokan bu şiire marksizmden uzak diye nitelendirme.
velhasılı kelam; güzel adamdır.
yürüyoruz bütünlemeye kalmış bir sessizlikte
keşke yalnız bunun için sevseydim seni..
