seni incittim biliyorum ama inan devam ederse daha da inciteceğim . kapanmayan yaralarımla başladım seninle bir şeylere. kapanacak sandım, düzelecek sandım zamanla. olmuyor ama inan bana olmuyor, kapanmıyor daha da büyüyor. seninle mutluyken aslında seninle mutlu değilim onunla mutluyum. onunla yaptıklarımızı hatırladığım için mutluyum. onun içindir ki mutlu bir an geçirdiğimizden hemen sonra dengesizleşip senin canını acıtmam. çünkü aklıma beni terk edişi geliyor seni onun yerine koyup canını acıtıyorum. aslında canını acıttıgımda o ama olan yine sana oluyor. bunu daha fazla sürdüremem. ayrılıgın sorumlusu senmişin gibi gösterdiğim içinde özür dilerim, bu pat diye ayrılık canını çok yakacak biliyorum. ama sürekli acı cekmek insanı adaletsizleştirirmiş. artık bende adalet ve acıma duygusuna dair bişi kalmadı. özür dilerim. affet beni.