sevgili sözlük, öncelikle bu başlığın başlı başına sözlük kurallarına aykırı olduğunu düşünüyorum çünkü sadece kendimi ilgilendirecek derecede subjektif bilgileri buradan paylaşmak aslında saçma, ama elbette kendimi durduracak değilim, subjektif subjektif yazıcam şimdi...
evet, yemek yapmayı çok seviyorum sözlük, böyle değişik değişik yemekler yapmak, onlar için saatlerce hazırlanmak, alışveriş yapmak, insanlara sofralar kurmak istiyorum. gelecekteki hayallerim arasında sapkın bir şekilde kilerimin nasıl olacağı var. içinde nasıl reçeller, nasıl turşular, nasıl kompostolar olur diye merak ediyorum tabi hepsini kendim yapmışım, çalışıyorum haa öle ev hanımı da değilim. tam kahramanım yani...
gelecekteki hayallerimden bir diğeriyse kırtasiyem olması. kırtasiye malzemelerine hayranlık boyutunda sevgi besliyorum. yeni defter kitap kokusuna bayılıyorum, renk renk kalemler güzel renkli kağıtlar, zarflar böyle çokoş...
bu yaşıma geldim* hala elişi kağıtlarından renkli kartonlardan saçma süsler yapmaktan vazgeçmedim, bu gün kendime kırtasiyeden zikzak desenli kesen çocuk makası aldım ve onunla bissürü süsler yapçam bence çok süper olcak. çok boş iş ama çok süper eylenceli herkese tavsiye ederim...bi de böyle figürlü stikerlara bayılıyorum,hani çizgifilm karakteri olanlardan, yazdığım notların yazıların kenarlarına böyle yapıştırıp kendimi mutlu ediyorum. çok tatminkar bi insanım küçücük şeylerle çok acayip mutlu olabiliyorum...
bir adet küfretme defterim mevcut, hayatımda beni deli eden insanlara, zaman zaman kendime oturup bol bol küfür ediyorum böyle kusmuşçasına rahatlıyorum sonra...
sonisphere festivaline gitmek çok istedim ama olduramadım, param yokudu, biletler karaborsa oldu, gidicek adam bulamadım falan filan... ama gidenler için çok mutluyum çünkü tepelerine yağmur yağıyo, çok fesatım bu konuda ama normalde çok değilim daha az fesatım...
annemi biraz daha yakından olmak suretiyle ailemi uzaktan sevmek benim için aşkların en güzeli. bu sebepten suçluluk hissediyorum çünkü onların verdiği parayla artiz artiz dolaşırken piyasada onların yanında sıkılmak çok ayıp gibi...
aşk-ı memnuyu hiç izlemezidim, böyle boğulurdum oyunculuklarından, ama son iki bölümünü bir saniye bile kaçırmadan izledim ve çok eylendim kaçırdığım her bölüm için kendime bi kere aptal dedim. gizli sitkom bana göre çok hoştu ama bitti ne kötü...
oje koklamak gibi bi sapkınlığım daha var. sigara içiyodum onu bırakalı çok oldu ama yılardır oje koklama huyumdan vazgeçemedim. bunu suçlusu olarak ise tee ortaokulda 15 kere izlediğim ağır roman filmi hedef gösterilebilir. başıma ne geldiyse senden geldi okan bayülgen*
kendimi ilgilendircek kadar subjektif bilgilerimi burada paylaştım sanki çok da sikinde milletin bırakın okunduğumu düşünerek eyleneyim değil mi... saygılar efem...
