çocukluğun da getirdiği saflıkla, bilgisayara alışmaya çalışırken yapılan salaklıklardır.
bilgisayar eve gelince, yetkili bir abi tarafından içine oyunlar, müzikler, yüklenmiş;
kardeşimle benim acımasız ellerimize bırakılmıştır.
kendimi kaptırmış oyun oynuyorken, küçük kardeş gelir. salak bi tavırla monitörün üzerine dokunur,
'aaa abla çok ısınmıııııışş, hadi kalk kapat, patlar haa' diye uyarması üzerine kalkılır.
bilgisayar bütün fişleri çekilmek suretiyle kapatılır,soğusun diye başında beklenir.
aradan beş dakika geçince, küçük kardeş yine kurnazlığını yapar.
'tamam, soğudu. şimdi sıra bende' der, saatlerce oyun oynar, yarım saatte bir odaya girip,
'al işte al, ısındı. hani ısınınca kapatıyoduk, salak' diye söylenmeme rağmen, 'bişey olmaz' der, geçiştirir.
bi de bilgisayara iyice alışıp, daha büyük bir adım olan müzik CD si yazdırma olaylarına girdiğim dönemlerde,
yazdırıp, büyük bir şevkle diskman e taktığım her cd nin boş çıkması üzerine,
bilgisayarın tozunu alarak tekrar cd yazdırmaya çalışmam, olmayınca kasanın kafasına birkaç yumruk indirerek
tekrar denemem ve bütün çabalar boşa gidince, cd yazdırmaktan vazgeçmem de bu mallıklara örnektir
