vedat milor yemek yerken devamlı konuşur, çok beğendiğini söylediği şeylere dahi az puan verir ama yemeğin içindeki en küçük baharatı bile bilir. damak tadı gelişmiştir. ahmet yaşin ise bedavacı gibidir. yemeği yemek için oturmayı bile beklemez ama genelde gittiği yerler bizim de gidebileceğimiz yerlerdir. ayrıca ikisi de tabakta bir lokma bile bırakmaz, e yerli gurme de anca böyle olur.
(bkz: tabakta bırakılan yemeğin arkandan ağlaması)
