aciklayamadiklari bir seydir ölüm. cok korkarlar ölümden.
yok olmak, insan maddeden olustugu icin, maddi duruslarinin sona ermesi demektir onlar icin ölüm. karanlik, hic....
insan nasil dogmadan öncesiyle ilgili hicbir sey söyleyemiyor, aynen sonrasinin da öyle olacagini sanirlar.
ama mesela bu zeka, bu "insanin tarif edilmez bir sekilde bir degeri -ama neyin degeri- oldugunun düpedüz bilincinde " olmasi hissine de sahiptirler. insanin icinde belirli bir software icerisinde "insanin bir degeri oldugu ve o degerin ölümle yokolmadigi" insanin icine yüklenmistir. bu hissi hepimiz duyariz. biz topraga atilan "leşten" ibaret degiliz.
insanda görünen organlardan baska görünmeyen ,ruhi organlarin da var, oldugunu ateist, aslinda konu ölüm oldugunda bastan sona hisseder. cünkü bu, allah´in software idir, sen onun varligini kabul etmeyebilirsin, ama ben hicbir ateistin "ben ölünce tamamen yokolacagim" dediginde icinde tarifini yapamadigi bir seyin kendi kafasindan gecen bu düsünceye vargücüyle karsi cikmadigina inanmiyorum.
insan...bütün uygarligini ruhi faaliyetleri vasitasiyla kurmusken, ruhu reddeden ateist, ruh taki organlarin bizzat kendisiyle konustuklarina sahit olur, konu, ölüm olunca. sadece ateist degil, her insan icin böyledir bu...senin iskambil kagitlardan kurdugun bir dünya vardir, bir de ilahi gücün düsünüp tasinip insana yükledigi o softwareler zinciri....sen iskambilden dünyanda herseyi kendine göre aciklarsin, ama kendi benliginin en derinlerinde "tanrinin solugunu" hissedersin. (insan bir avuc camura allah´in üfledigi ruhtan ibarettir)...iste sen o ruhu hayatin boyunca reddedersin, ama her insan bilir ki, ölüm "mutlak" bir son falan degildir. hicbir insan kendisini "degersiz" bir makine gibi hissetmez...peki soru - neden hissetmez- onun bunu hissetmemesinin sebebi nedir? madem insanin maddiyattan baska bir varligi yoktur, bu "önbilgi" nereden gelmistir?....bilinmez. ama insanin icinde birseyler devamli insana degerli bir varlik oldugunu fisildarlar.
"ben yeryüzünde bir halife yaratacagim." (insana verilen degere bak!!!)(bakara 30)
