efendim, sonradan sonraya insanın uyanabildiği durumdur.
hiç huyum değildir, bir gün sevgilimin telefonuna bakarken bir de ne göreyim?! "Aşkım, yarın saat ikide Kadıköy iskelesinde buluşalım mı?" diye bir mesaj. Beynimden vurulmuşa dönd... bi dakka lan...
Konu o değil canlar. Konu benim az evvel farkettiğim bir gerçek.
Hiç huyum değildir facebookda eski sevgili profillerine dadanıyordum ki kafamda şimşekler çaktı. önce emin olamadım. şut çekmeye hazırlanan sabri sarıoğlu gibi dikkatli ve dengeli biçimde koşulları değerlendirdim. aman tanrım bu kızların hepsi birbirine benziyordu.
elbette kafada oluşturulmuş bir ideal kız profili vardır herkesin ama ne bileyim. sanki saplantı gibi olmuş. yemin ediyorum kendimden korktum hacı. ben de durumdan emin olmak için bir deney yaptım.
çocukluk aşkım olan hatun kişisinin facebook hesdabına girmemle bir de ne göreyim, tavlada 1450 puana ulaşmıştı. durumu pek sallamadım zira bende 2000 puanı geçmiştim. aklımı toparladım ve resme baktım, güzeldi, ama... ama... o da kızların aynısıydı lan. hani bildiğin çocukluktan beridir aynı tip kızları sevmişim hep.
korkuyorum reyiz.
not : çıkıp da bana "eski sevgiliyi unutamama... bilinçaltı... vik vik... bik bik..." ötmeyin. biz de biliyoruz.
