şu dünyadaki en sıkıcı, en çarpıtılmış şey. niye bu kutlama merakı?
türk kültüründe kendi doğum gününü ayarlamak pek rağbet görmeyen bir şeydir. sevgili ya da en yakın arkadaş doğum günü öncesinden bir kutlama ayarlar. sen istesen de istemesen de o organizasyonda bulunmak zorundasın.
29 mart günü galatasaray-fenerbahçe maçı olsa, sen o maça bilet ayarlamak için kıçını yırtsan ve ayarlasan bile arkadaşın birisi gelir ve "themis eli degmemis ogrenci, sevgilin senin için sürpriz doğum günü hazırladı, çaktırma, şaşırmış gibi yap" der. sonra her şey birbirine girer ve doğum günü rezervasyonunu kendin son dakika olduğu için tırt bi' mekana yaptırırsın. bi' alay birbirini tanımayan insan aynı mekana toplanır, sen aralarındaki bağlantıyı kurmak için kasıntıdan ölürsün ve hayatının en sıkıcı günlerine bir yenisini daha eklersin.
hayır ya yapıyorsan tam yap, trip atma bana sonrasında "sen başka biriyle olcaktın" diye, ya da yapma arkadaşım. bırak ben maçımı izleyeyim.
sonuç olarak dünyanın en sıkıcı aktivitesidir, kimse o pastayı yemek istemez. doğum günü olmasa ve "yaş pasta yemek ister misin?" diye sorsan o insanlara kimse evet demez. kaldırılsın doğum günleri.
