insan kendini boşlukta hisseder, hiç bir şey düşünmek istemez. sonra üzgün bir biçimde nete girer ve "annelere özel çiçek" reklamları görür, sonra öfkeyle salona gider, tv açar ve gördüğü o reklamdada "bir pırlanta alın" reklamı görür. artık dayanamaz taş üstünde ki taşı kırıcak kadar hüzünle dolar. bir şeylere anlam vermeye çalışır, sonra oturup boynu bükük bir şekilde "neden ben" laflarını sayar, ağlar, üzülür, ağlatır...
