genel olarak pinhani'nin şarkılarının tematik bakımdan yalnızlığı ve çaresizliği işlediğinden mi bilinmez, kişide oluşan histir. yani pinhani dinlerken "ne kadar yalnızım, kimseye bir zararım yok ama yalnızım" tarzında düşüncelere kapılabiliyorsunuz. şarkılar sanki gece şehirler arası bir otobüste ya da sevgilisi tarafından az önce terkedilmiş ve söyleyecek bir sözü daha olmayan biri tarafından yapılmış gibi.
bu hissi yaratan pinhani şarkılarına istanbul da, beni al, dön bak dünyaya, zaman beklemez gibi şarkılar örnek olabilirler. hatta neşeli sayılabilecek düğün şarkılarında bile ''bitince bu mutlu düğün, gelin ile damat kalır bir köşede'' gibi bir söz geçmesi tespitimi destekler doğrultuda. yaptıkları müziğin en büyük takipçilerinden biri olarak yalnız olmam da tespitimi destekler doğrultuda.
pinhani yalnızlığı dile getiren, yalnızlara yalnızlığı anlatan bir gruptur.
