korktuğum şey, doğacak veya büyüyecek çocuklarımızın, onların* dilini türkçe sanmasıdır. az evvel sözlükte gezinirken "yane" gibi bir kelime gördüm. yazar "yani" demek istemişti ama başaramamıştı. kelimenin aslının "yane" olduğunu düşündüğü apaçık belliydi. buradan hareketle bu korkum depreşti. gelecekte, her yerde "qusel, yha, shey" gibi kelimeleri gören çocuklarımızın, bunları öz türkçe sanıp bu gibi kelimeleri kullanmamaları, bilmeden emo akımına kapılmış olmamaları dileğiyle.
