lise günlerimden birinde her zamanki gibi kız meselesi yüzünden sayısını tam hatırlamadığım ama ele başlarını hatırladığım kişi ve kişiler tarafından tabiri caizse bir kamyon dayak yedim.sonra o elebaşı olan piçe (bkz: seninle çıkışta görüşecez olm) dedikten sonra o çıkış anına kadar ne kadar arkadaşım varsa haber salmaya başladım.sağolsunlar beni yalnız bırakmadılar.tahminen elli altmış kişiydik.arkadaşım o piçi zorla çıkış kapısına getirdi ve işte o an gelmişti.hayallerime ulaşmak üzereydim.o kalabalık grup o piçin ağzını burnunu çarşamba pazarına çevirecektik ki ben çocuğun yakasından tutup yumruğumu havaya kaldırana kadar.ben o yumruğu kaldırdım o kalabalık bir anda kaçtı .beni yalnız bırakmışlardı.yine ikimiz kalmıştık ve ben yine dayak yemiştim.hep içimde kalmıştır.
