acayip koyan hadisedir. oysa her şey çok güzeldi. her ne kadar zor bölümdeyiz desek de aslında hiç de zor değildi. ankara'yı sevmedim desem de sevmiştim. çoğunu tam tanıyamasam da son zamanlarda da olsa kaynaşmıştık. ben onlar için sınıfın patavatsız futbolcusuydum. derslerin uyuyarak geçilebileceğini gösteren bir idoldüm. kpss yi pek de iplemeyendim onların gözünde. öğretmenliği reddedecek kadar çılgın bir polis adayıydım. ah be dostlarım keşke devam edebilseydik, ama bitti. her şeyin bir sonu yok mu ki zaten? inşallah bundan sonra polis olup istanbul'da olurum. öyle ya herkesin mutlaka yolu birgün istanbul'a düşer ve inşallah toplu olarak olmasa da görebilirim yine sizi. çok özleyeceğim sizi çok...
