ateistin biri bir gün ormanda yolunu kaybeder. hava kararınca vahşi bir ayının saldırısına uğrar. ayı tam pençesini ateistin yüzüne indirecekken ateist imana gelir.
-allah'ım sana inanıyorum, ne olur beni kurtar.
o anda zaman durur. ayının eli donarak havada kalır. göklerden bir ses yükselir:
-yıllardır aklın nerdeydi? bu sonu hakettin sen.
ateist:
-allah'ım bana inanmıyorsan bari şu ayıya iman ver de beni yemesin.
bu sırada ayının donan kolu çözülür fakat kolunu indirir. diğer kolunu da havaya kaldırarak, dua eder pozisyonda:
allah'ım senin verdiğin nimetlerle orucumu tuttum, senin verdiğin nimetlerle açıyorum. sen kabul eyle ya rabbi!
