çoğunlukla mecbur kalınan durumdur.
hele ki aynı mahalleden iki teyze günden falan dönüyorlarsa bitmez laf yetiştirme telaşları. daha yaşlıları rahatsızlıklarını, kullandıkları ilaçların isimlerini ezberletirler, otobüsten inene kadar tus sınavına hazırlanmış olursunuz. amcalar otobüs hareket halindeyken memleketi kurtarırlar ve nedense her durakta susup binenleri incelerler. lise öğrencilerinin sohbetlerine hiç değinmiyorum bile. sevgililerin birbirine naz ve kaprisleri, araya girip barıştırma zorunluluğu hissedene kadar devam eder...
iyi güzel sosyal birikim falan da, her gün olunca bayıyor azizim.
