haberi ilk gördüğüm zaman tüylerimi ürpertmiştir. ilk olarak o çocuğun iyileşip sağlığına kavuşunca ve tabii ki büyüyünce o günleri hatırlayarak anne ve babasının kendisi için yapamayacağı şey olmadığını düşünüp hüzünleneceği zamanları aklıma getirdim bir an. çok gereksiz biliyorum. ama hayatı bomboş yaşayıp tamamen parazit bir birey olmayacak ve hayatı dolu dolu yaşayıp her türlü olaya daha akıllıca ve insancıl yaklaşacaktır.
