1986 ağustosun en uğursuz günü olan 6. günü çarşamba ağlamayarak dünyaya geldim. evde doğduğumdan soğan koklatmışlar lan. ancak öyle ağlamışım
rivayetlere göre 6 aylıkken ve belediye otobüsünde eniştemi gördüğümde ilk anlamlı kelimem ağzımdan çıkmış. "halah" enişte ve hala bağlantısıyla halah demişim. * yıllardan sonra bir gün 89 yılının 24 nisan ında başımın belası, mistik gözlü kardeşim dünyaya öcek dedi.
sonra ilköğretim lise falan derken 3 kere öss ye girdim ve nihayet yerleştim.
ilk aşkı belki de 19 yaşımda eşek kadar olmuşken yaşadım. aşkta neymiş, dedim yıllar sonra.
işimdeyim gücümdeyim.
sosyoloji okuduk memlekette iş yok dershane de kapitalizmin kucağında rehberlik denilen ilginç bi iş yapıyoruz. bir sürü çocuğum var:) bir sürü derdim var.
sevdiğim adamın nezaman beni istemeye geleceği tamamen bi muamma iken annemlerin yaza hazırlık yapması ayrı bir komedi.
üniversiteyi boktan bi memlekette okumuş olsam da dostlarım hayatım boyunca hayatımın eşsizleri ve vazgeçilmezlerinden olacaklar.
uludağ ile tanış olduk kaynaşıyorum hala.
arada değişmeleri eklemek üzere.
edit:1: hakkaten annemin hazırlıkları işe yaradı, yaz tatilinde başımı bağladım:) iyi mi yaptım hiç bilmiyorum... ilginç şeylerde geliyor tabi ki başıma. sosyolog atamalarında hala atanamadım. sövmek istiyorum. hala kapitalizmin pençesinde sürünüyorum.
arada değişmeleri eklemek üzere.
(06.10.2012)lan ben evlendim bir de aradan 3 kocaman ay geçti... artık evli barklı bir insan olarak yaşımın verdiği ağırlığı hiç sallamadan eskisi gibi hayatıma devam ediyorum. çalışmıyorum ve kpss çalışmaya başlamış olduğumdan ergenlik günlerime geri dönüş, maziyi yaddetme gibi bir sürecin içindeyim.
